⭕ dr inż. Adam Grześkowiak Vademecum nawożenia czyli zbiór podstawowych, praktycznych informacji o nawożeniu II. Co decydujące o efektywnym nawożeniu? II.2. Nawożenie organiczne II.1. Kilka uwag o wapnowaniu Zakwaszanie się gleb jest procesem ciągłym i rolnik ma ograniczony wpływ na jego przebieg. Czynnikami decydującymi o procesach zakwaszenia są: wymywanie wapnia – od 50 do kilkuset kg CaO i 20 – 40 kg MgO z hektara rocznie. Im gleba ma wyższy odczyn oraz wapnowana jest jednorazowo większą dawką, tym więcej wapnia ulega wymyciu; przy pH gleby powyżej 6,5 – straty wapnia najczęściej przekraczają 200 kg CaO/ha/rok; kwaśne deszcze – na neutralizację kwaśnych deszczy, w zależności od rejonu kraju potrzeba rocznie od 20 do 40 kg CaO/ha; stosowanie nawozów azotowych, a jeszcze bardziej z siarką zawsze zakwasza gleby, a na zneutralizowanie 1 kg stosowanej siarki (S) potrzeba minimum 2 kg CaO, natomiast na 1 kg stosowanego azotu potrzeba 1,0-1,5 kg CaO. W Polsce, na przykład w ostatnim roku gospodarczym 2011/2012, zastosowano średnio statystycznie na hektar 72,7 kg azotu, to średnio jako minimum do zneutralizowania zastosowanego azotu (72,7 kg N/ha x 1,0-1,5 kg CaO) powinno się zastosować co najmniej 73 do 109 kg CaO, a zastosowano 33,7 kg CaO/ha, czyli około 3-krotnie za mało; wynoszenie wapnia z plonami: około 40 kg CaO i 15 Kg MgO. Naturalne i związane z działalnością człowieka procesy powodują corocznie straty wapnia w glebie na poziomie, co najmniej 140 kg CaO z hektara, a w warunkach intensywnej uprawy i nawożenia, zwłaszcza azotem oraz w rejonach bardziej zanieczyszczonych – nawet powyżej 250 kg CaO/ha. Jaki odczyn lubią rośliny? Rośliny uprawne nie mają nadzwyczajnych wymagań względem odczynu - wymagają gleb o uregulowanym odczynie, optymalnym dla kategorii gleby. Mało wrażliwe na kwaśne gleby (optymalne pH 5,1-6,5) są: ziemniak, żyto, owies, brukiew, rzepa, groch, fasola, marchew, len, słonecznik, cykoria, jabłoń, grusza, agrest, porzeczka, malina, ogórek i pomidor. Do roślin silnie reagujących na zakwaszenie gleby (optymalne pH powyżej 6,0) zalicza się: pszenicę, jęczmień, kukurydzę, rzepak, gorczycę, buraki, bobik, koniczynę, nostrzyk, wykę, soję, kapusty, cebulę, szpinak, czosnek, seler, sałatę, a z drzew owocowych: wiśnię, czereśnię, śliwę, morelę, brzoskwinię, winorośl i orzecha włoskiego. W glebach kwaśnych, przy pH poniżej 5,0 następuje bardzo duże ograniczenie rozwoju systemu korzeniowego, szczególnie w pionie, a zredukowany i płytki system korzeniowy uniemożliwia prawidłowe pobranie wody i składników pokarmowych, ograniczając drastycznie rozwój roślin, nawet w warunkach prawidłowego nawożenia i dobrego uwilgotnienia gleby. Optymalny odczyn (pH w 1M KCl) wynosi dla: gleby bardzo lekkiej: 5,1 – 5,5; gleby lekkiej: 5,6 – 6,0; gleby średniej: 6,1 – 6,5; gleby ciężkiej: 6,6 – 7,0 (tabela 1). Podnoszenie odczynu powyżej podanych wartości pH wpływa ujemnie na właściwości gleby i przyspiesza jej degradację. Im gleba lżejsza, tym z natury bardziej kwaśna, ponieważ wapnowanie stosowane w nadmiarze jest bardziej szkodliwe. Systematyczne nawożenie organiczne sprzyja stabilizacji odczynu gleby. Dla gleb organicznych najbezpieczniejszy jest odczyn kwaśny, ponieważ optimum pH w KCl wynosi 4,6 do 5,0 (tabela 1), a podwyższanie pH powyżej 5 może powodować szybką degradacje gleb organicznych.

Numer telefonu: 733687685

• Podziel się
• See all ads from this advertiser